Elazığ'da göçerlerin günün ilk ışıklarında başlayan mesaileri, gece geç saatlere kadar devam ediyor.
Çadırlarda yaşayan aileler, hayvanları için geçici barınaklar inşa ederek, doğayla iç içe yaşam sürüyor.
Sabahları ilk önce hayvanlarının ihtiyacını karşılayan, daha sonra kendi ihtiyaçlarını gideren göçerler, iyi ücret önermelerine rağmen çoban bulamamaktan şikayetçi.
‘100 BİN VERSEK DE GELMİYORLAR’
Merkeze bağlı Üçağaç köyü kırsalında konaklayan ve haziran ayına kadar burada kalacak olan göçerlerden Kazım Koç, bu şartlarda çalışacak çoban bulmakta zorluk yaşadıklarını ifade ederek, “Sabah 6’da kalkıyoruz. Önce yemleme, sonra onların yavrularını emzirmesi. Zeminleri yaşsa kurutuyoruz. Sonra kendi ihtiyaçlarımıza bakıyoruz. Burada elektrik yok. Olsa iyi olacak. Çocuklarım gelemiyor buraya, yol yok. Hafta sonu gelebiliyorlar.
6’ncı ayın 1’inde buradan kamyonlarla Erzurum’a, Orada da 3 ay kalıp, bu kez yaya olarak tekrar Elazığ’a döneceğiz. Çoban sıkıntısı var. Çoban bulamıyoruz. 100 bin versek de gelmiyorlar. 100 bine bile bulamıyoruz. Çoban sıkıntısı çok” diye konuştu.